Studio Trzy Koty to my:
Patrycja Szumowska
i Witek Chocholski.
Naturalnie, fotografujemy
Jest to miejsce, które oddaję moim klientkom, aby opowiedziały Wam o sesjach w Studio Trzy Koty. Dowiecie się tu dlaczego zdecydowały się na sesję, jak ją przeżywały, jak się czuły w jej trakcie i co im to doświadczenie dało.
Gosia mówi, że zdjęcia dodają jej pewności, bo pozwalają spojrzeć na siebie czyimiś oczami. Przeczytajcie o czym jeszcze rozmawiamy.
Nie ma co udawać. Czasami środy powinny skończyć się już po porannym umyciu zębów. Ale skoro Ala już te zęby umyła, to od razu nastawiła pranie. Tak zupełnie przy okazji przetarła też zlew. Potem przystanek kuchnia. Mała kawa.
W roku 2023 Gazeta Senior cyklicznie przedstawiała seniorów, którzy z powodzeniem realizują się w modelingu, reklamie, filmie.
W majowym numerze gazety, jako ilustracja wywiadu przeprowadzonego przez Lindę Matus, pojawiły się zdjęcia, które robiliśmy z Wojtkiem.
Jest to miejsce, które oddaję moim klientkom, aby opowiedziały Wam o sesjach w Studio Trzy Koty. Dowiecie się tu dlaczego zdecydowały się na sesję, jak ją przeżywały, jak się czuły w jej trakcie i co im to doświadczenie dało.
Na pytanie o to, co dała jej sesja, Marta odpowiedziała: poczucie, że mogę wszystko pomimo prawie 50 lat, że w życiu nie ma na nic za późno, że wiek nie stanowi ograniczeń, że przestało mnie obchodzić co myślą o tym inni, że jestem piękna, że to wspaniała zabawa i że na pewno to powtórzę.
Proces tworzenia zdjęcia to nie tylko wciśnięcie spustu migawki. To także etap wyboru i edycji zdjęć, czyli retuszu (bądź ciemni, jeśli komuś dobrze w analogowym świecie płynącym spokojniejszym nurtem).
Na myśl o retuszu zdjęć, pojawia się nam przed oczami: komputer, program i cała masa skomplikowanych narzędzi.
Ten post jest wstępem do tego wszystkiego, co chciałam Wam napisać o swojej fotografii i o tym, jakie przygody emocjonalne i techniczne spotykają mnie przed ekranem komputera z włączonym Adobe Photoshopem.
„Moda na brzydotę” to bardzo pejoratywne określenie normalności. Jeżeli fakt, że ktoś pokaże swoje zmarszczki, zmęczenie, nieuprasowane ubrania lub bałagan w domu budzi taki sprzeciw, to znaczy, że dotarłyśmy do punktu, w którym normalne aspekty życia stają się patologią.
Nie jest w interesie wielkich koncernów kosmetycznych, abyśmy czuły się dobrze w swoim ciele. Gdyby tak się stało, że zaczniemy siebie akceptować, straciłyby swoje fortuny.
I o tym są właśnie zdjęcia. O relacjach między nami. Dlatego sesje rodzinne u mnie mają w sobie dużo swobody, uczuć, bliskości, śmiechu. Jest kawa, rozmowa, śmiech, opowieści, czas razem.
Czasami warto „stracić” trochę czasu i się zatrzymać. Spojrzeć na nasze życie, cieszyć się z dobrych rzeczy, opłakać to, co nas boli. Pooddychać głęboko i zastanowić się, z kim i gdzie chcemy być, kto daje nam radość, miłość, kto jest naszym Prosiaczkiem w dniach, kiedy umiemy być tylko Kubusiem.
- Mam wrażenie, że żyjemy tylko po to, żeby pamiętać, żeby stworzyć opowieść. Zwiedzamy, jemy, bawimy się z myślą, że kiedyś o tym opowiemy. Zdjęcia, które robimy, są po to, żeby zaprojektować wspomnienia. Kolekcjonujemy „niezapomniane” momenty. Tu i teraz liczy się tylko dlatego, że przyda się na przyszłość. Nie chciałabyś spróbować choć na chwilę, żyć beztrosko, zupełnie nic nieznaczącymi momentami?
Z przebadanych 111 pięciolatek(!) 34 % przynajmniej czasami świadomie ogranicza ilość jedzenia. Aż 28% z nich twierdzi, że chce wyglądać jak Panie w filmach i telewizji.
A Panie w filmach i telewizji mówią nam wszystkim, że mamy „cudnie chudnąć”, że tylko kompletna metamorfoza w programie rozrywkowym może nas „uratować”.
Konsekwencją tego jest to, że aż 81% Polek w wieku 10–17 lat nie ma wysokiej samooceny wyglądu. Na przebadane dziewczynki z 14 krajów, gorsze statystyki, w kwestii wysokiej samooceny dziewczynek w tym wieku ma tylko Japonia (odsetek 93%).
Czytam Wasze maile w sprawie sesji a w nich pytania od kobiet w moim wieku: „czy nie jestem za stara na sesję?”
I tak sobie myślę zawsze: „no hej Dziewuszko, ja tam w podartych jeansach i na koncerty i na rower po Berlinie – jak Ty za stara, to i ja. A ja nie zamierzam jeszcze czuć się staro!”
Zastanawia mnie jednak, dlaczego jest w nas takie poczucie, że mamy granice przydatności do pewnych rzeczy?
Zastanawia mnie: ile z naszych historii przetrwa taka próbę czasu? Czy moje praprawnuki będą miały jakikolwiek ślad po mnie?
Opowiadam Twoje historie zdjęciami. Układam je niczym puzzle, szukam odpowiednich fragmentów. Skupiam się na emocjach. Ocalam je, żebyś i Ty o nich nie zapomniała. Szukam Ciebie. Szukam mnie.
Sesja to nie poszczególne zdjęcia. Sesja to historia, którą razem tworzymy.
Fotografowie maja swoje zasady, style, upodobania, ale przede wszystkim Ty masz swoje upodobania.
Sesja to nasza wspólna przygoda. Jestem w stanie pokazać na niej, to czym się ze mną podzielisz.
Marzy Ci się sesja zdjęciowa. Chcesz się dobrze bawić, znaleźć czas dla siebie. To jedna z przyjemności, która chodzi Ci od dawna po głowie.
Zastanawiasz się: jak to będzie? Jak się przygotować? W co się ubrać?
Czuje się nawet pozytywnie nastawiony do życia. Choć wiadomo, dopiero środa i jednak etat, więc pewne tu obowiązki nie dają spokoju.
Oceniamy, czy coś kupić przez pryzmat tego, jak będą nas w tym widzieć inni, czy wypada nam takie ubranie nosić, czy nie wyglądamy w nim: za chudo, za grubo, na za wysokie, na za niskie w stosunku do promowanych standardów.
A gdyby choć trochę zmienić postrzeganie kobiecego ciała przez kulturę masową?
